در این مقاله تاریخچه، ارزیابی راه هوایی پیش از بیهوشی و نحوه برخورد با بیماری که احتمال می رود اداره راه هوایی وی مشکل باشد و یا احتمال دشواری اداره راه هوایی در وی پیش بینی نشده است مورد مرور قرار می گیرد. اکثر مقالات اخیر در زمینه وسایل جدید برای اداره راه هوایی و کاربرد آنها در شرایط مختلف در این مقاله لحاظ شده اند. این مقاله علل راه هوایی مشکل را مورد بررسی قرار می دهد و برای برخورد با بیمارانی که به نظر می رسد راه هوایی مشکل دارند راه حل های مناسبی ارایه می دهد.

در اواخر فروردین ماه سال 1402 شمسی (آوریل سال 2023 میلادی) یک مطالعه مرور سیستماتیک در کتابخانه کاکرین منتشر شد که تأثیر مصرف میوه کرنبری (cranberry) در «پیشگیری» از بروز عفونت های مجاری ادراری (UTI) را نشان می داد. بررسی این مرور سبب تهیه نامه ای به سردبیر شد که سعی دارد مسیر درست و دشوار علمی را برای محققان و ارایه دهندگان خدمات درمانی که در حوزه طب غیرکلاسیک (مکمل) فعالیت دارند یادآوری کند.

مقدمه: لوله گذاری دشوار تراشه که در اغلب موارد غیر قابل پیش بینی است یکی از مهمترین دغدغه های متخصصین بیهوشی محسوب می شود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه حساسیت و ویژگی رده بندی مالامپاتی و فاصله تیرومنتال در ارزیابی راه هوایی فوقانی و پیشگویی لوله گذاری است.مواد و روشها: در یک مطالعه آینده نگر 300 بیمار مورد بررسی قرار گرفته اند. فاصله تیرومنتال، کلاس مالامپاتی در تمام بیماران پیش از القاء بیهوشی تعیین می گردید. فاصله تیرومنتال کمتر از 6 سانتیمتر و درجه مالامپاتی 3 و 4 لوله گذاری دشوار در نظر گرفته می شد. پس از القا بیهوشی نیز نمای حنجره بر اساس تقسیم بندی کورمک تعیین می گردید. درجه3 و  4 معادل انتوباسیون دشوار در نظر گرفته می شد. حساسیت و ویژگی آزمونها در پیش گویی دشواری انتوباسیون محاسبه گردید.یافته ها: در 25 بیمار (%8.33) لوله گذری دشوار بود. در 45 بیمار کلاس مالامپاتی 3 یا 4 و در 64 بیمار فاصله تیرومنتال کمتر از 6 سانتیمتر بود. بدین ترتیب حساسیت و ویژگی آزمون مالامپاتی در پیش بینی لوله گذاری دشوار به ترتیب %88 و %88 است و این مقادیر برای آزمون فاصله تیرومنتال به ترتیب %80 و %84.28  است که این اختلاف از نظر آماری معنی دار است. (P<0.05 , Chi - Square) با استفاده همزمان از این دو آزمون سطح زیرمنحنی ROC و حساسیت در تشخیص انتوباسیون دشوار افزایش و ویژگی و دقت کاهش می یابد.نتیجه گیری و توصیه ها: استفاده همزمان از آزمون مالاپاتی و فاصله تیرومنتال در تشخیص انتوباسیونهای دشوار از حساسیت بیشتری برخوردار است .

سابقه و هدف: یکی از مشکلات شایع در نوزادان نارس، نارسایی تنفسی و نیاز به تهویه مکانیکی است. جداسازی زودهنگام نوزاد از ونتیلاتور و همچنین خارج کردن زودرس لوله تراشه در نوزادان با رویکرد کاهش خطرات مورد توجه قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، دو روش NIMV و NCPAP در نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی که تحت ونتیلاسیون مکانیکی بودند، مقایسه گردید.مواد و روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد که در سال های 1388 و 1389 انجام شد. تعداد 40 نوزاد در دو گروه مورد و شاهد بررسی شدند. نوزادان در دو گروه سنی 28 تا 32 هفته و 32 تا 37 هفته، بصورت تصادفی در دو گروه NCPAP و NIMV قرار داده شده و لوله گذاری مجدد و عوارض دو روش در نوزادان با یکدیگر مقایسه شدند.یافته ها: نوزادان در دو گروه NIMV و NCPAP از نظر خصوصیات جنسیت، سن جنینی، وزن، نوع زایمان، مدت تهویه مکانیکی، مصرف سورفاکتانت و استروئید قبل از زایمان مشابه بودند. لوله گذاری مجدد تراشه، اسیدوز تنفسی و خونریزی داخل بطنی در گروه NIMV کمتر بود (p<0.05). اما تفاوت دو گروه در مورد آپنه، هیپوکسی، پنوموتوراکس، عدم تحمل تغذیه، اتساع شکم، مدت بستری بودن و مرگ قابل توجه نبود.استنتاج: تحقیق نشان داد که اسیدوز تنفسی در گروه NIMV کمتر از گروه NCPAP می باشد. لذا ضروریست جهت جلوگیری از لوله گذاری مجدد تراشه و اسیدوز تنفسی و کاهش بروز خونریزی داخل بطنی در نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی، هنگام قطع تنفس مصنوعی روش NIMV استفاده شود.

جابه جایی های انسانی در اثر وقوع رخدادهای اقلیمی موجب چالش های اساسی در حقوق بین الملل شده است. از یک سو، قواعد سنتی موجود امکان چاره جویی همه جانبه در این زمینه را ندارند و از سوی دیگر، چگونگی چاره اندیشی در خصوص این پدیده و حمایت از افراد آسیب پذیر بیش از پیش بر شکاف بین دیدگاه های کشورهای در حال توسعه و برخی کشورهای پیشرفته صنعتی افزوده است. مقاله حاضر مهم ترین تحولات در خصوص جابه جایی های اقلیمی در نظام بین المللی تغییر اقلیم از جمله دو رویکرد زیان و خسارت و مسیولیت بین المللی را بررسی و ارزیابی می کند که کشورهای در حال توسعه تا چه حد در برآورده کردن خواسته اصلی خود یعنی ایده جبران خسارت در چارچوب کنوانسیون تغییر اقلیم موفق عمل کرده اند. واقعیت آن است که پیچیدگی پدیده تغییر اقلیم سبب شده است که هر یک از سازوکارهای زیان و خسارت و رهیافت مسیولیت بین المللی با دشواری های فراوان روبه رو باشند. در عین حال تحولات ایجادشده با آنکه در مرحله آغازین قرار دارد، می توان آن را گامی به سوی حمایت موثر از مهاجران اقلیمی شمرد.

زمینه و هدف: در مطالعات قبلی دقت آزمون لب گزه با آزمون مالامپاتی مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه دقت آزمون لب گزه (ULBT) با آزمون های فاصله دندان های ثنایا، تیرومنتال و استرنومنتال در ارزیابی راه هوایی فوقانی و پیش گویی لوله گذاری دشوار می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه آینده نگر، 380 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. در تمام بیماران پیش از القای بیهوشی، کلاس آزمون لب گزه، فاصله دندان های ثنایا، تیرومنتال و استرنومنتال تعیین گردید. پس از القای بیهوشی نیز نمای حنجره بر اساس تقسیم بندی کورمک تعیین گردید. درجه 3 و 4 معادل انتوباسیون دشوار در نظر گرفته شد. بهترین نقاط با بالاترین دقت توسط منحنی ROC برای هر یک از آزمونها تعیین گردید. حساسیت و ویژگی آزمون ها در پیش گویی دشواری انتوباسیون محاسبه و مقایسه گردید.یافته ها: در 19 بیمار (5%) لوله گذاری دشوار بود. کلاس 3 آزمون لب گزه، فاصله دندان های ثنا یا کمتر از 4.5 سانتی متر، فاصله تیرومنتال کمتر از 6.5 سانتی متر و فاصله استرنومنتال کمتر از 13 سانتی متر، لوله گذاری دشوار در نظر گرفته شد. اختلاف معنی داری بین دو جنس در لوله گذاری دشوار یافت نشد، اما تمامی آزمون های به کار گرفته شده بالا در مقادیر ذکر شده اختلاف معنی داری در دو گروه با نمای لارنگوسکوپی داشتند (P<0.005, MC-Nemar). میزان ویژگی و دقت آزمون لب گزه به میزان معنی داری از آزمون های تیرومنتال، استرنومنتال و فاصله بین دندان های ثنایا بیشتر است (به ترتیب ویژگی 91.96% در مقابل 77.01%، 70.64% و 82.27% و دقت 91.05% در مقابل 76.58%، 71.32%، 81.84% و 90.53%). نتیجه گیری: آزمون لب گزه با داشتن بالا ترین دقت و ویژگی نسبت به آزمون های فاصله استرنومنتال، تیرومنتال و فاصله بین دندان های ثنایا در ارزیابی راه هوایی مناسب تر است. 

مقدمه: دو علت اصلی تنفس دهانی که باعث ایجاد اختلال جریان هوا از طریق بینی می شود عبارتند از: 1- انسداد قدامی بینی که انسداد در مسیر حفره بینی می باشد. 2- انسداد خلفی بینی (نازوفارینگس) که بزرگی ادنوئید و کاهش اندازه راه هوایی نازوفارینگس عامل اصلی آن می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه معیارهای سفالومتری فضای بینی حلقی در دو گروه از افراد تنفس دهانی با انسداد قدامی (حفره بینی) و انسداد خلفی (فضای بینی حلقی) می باشد. روش بررسی: این تحقیق که یک مطالعه توصیفی می باشد نمونه انتخاب شده شامل 79 بیمار مبتلا به تنفس دهانی با گروه سنی 15-7 سال در دو گروه انسداد قدامی و خلفی بینی بود. در گروه انسداد قدامی بینی 40بیمار تنفس دهانی با متوسط سنی 10.97 سال و در گروه انسداد خلفی بینی 39 بیمار تنفس دهانی با متوسط سنی 10.87 سال قرار داشتند. افراد نمونه توسط ارتودنتیست معاینه کلینیکی شدند و نوع انسداد آنها توسط متخصص گوش، حلق و بینی تشخیص داده شد. از افراد فوق رادیوگرافی سفالومتری لترال در حالت اکلوژن سنتریک تهیه گردید. پس از انجام Tracing سفالومتری، 8 متغیر اندازه گیری و پس از مشخص کردن میانگین و انحراف معیار، آزمون t انجام شد و سطح معنی داری مشخص گردید. یافته ها: از متغیرهای اندازه گیری شده، میانگین متغیرهای pp ، pmp Ad. و Air area که نشان دهنده راه هوایی فضای بینی حلقی می باشند به طور معنی داری در گروه انسداد خلفی کاهش پیدا کرد. میانگین متغیرهای d و Np area که به ترتیب بیانگر عمق و مساحت استخوانی فضای بینی حلقی هستند در گروه انسداد خلفی افزایش معنی داری داشتند. میانگین متغیرهای h ، Ba.pmp و N.S.Ba که از شاخص های استخوانی فضای بینی حلقی می باشند در گروه انسداد خلفی به طور غیر معنی داری افزایش پیدا کردند. نتیجه گیری: در رادیوگرافی سفالومتری لترال، در گروه انسداد خلفی بینی در مقایسه با گروه انسداد قدامی بینی شاخص های راه هوایی نازوفارینگس کاهش و شاخص های استخوانی فضای نازوفارینگس افزایش می یابد.